adj.

Այսինքն Ոռոգիչ. որ ոռոգանէ, եւ առոյգ առնէ.

Հրով աստուածային հոգւոյն, որ կիզիչ է մեղաց, եւ առոգիչ հոգւոց. (Լծ. կոչ.։)

Առոգիչ (կամ առոյգիչ) իւր ունի զաստուած եւ զկամս նորա. (Լմբ. պտրգ.։)