cf. Առոգանեմ.
ԱՌՈԳԵՄ. ἁρδεύω. rigo, irrigo. որ եւ ԱՌՈԳԱՆԵԼ. Նոյն ընդ Ոռոգել. ոռոգանել. (լծ. լտ. ռի՛կօ, իռռիկօ յն. արտէ՛ւօ) Արբուցանել ջրով զտունկս իբր առուօք՝ առուակօք, կամ առոյգ առնել. թանալ, եւ գալարեցուցանել. զուարթացուցանել, ուռճացուցանել. ջրել.
Թողցե՛ս ո՛րդեակ զջուրդ, եւ առոգէ՛ (կամ առոգեսցե՛ս) զարմաւենիսդ. (Վրք. հց. ՟Գ։)
Զդրախտ միաբանութեանն առոգել։ Զինքն առոգէ ջրով օրինացն։ Զանդս մտաց մերոց առոգել։ Մին առոգէ, եւ միւսն բուսուցանէ. (Լմբ.։)
Առոգելով արեամբ նորին. (Լմբ.։)
Առասել. (ի բայէս ոգեմ) բարբառել.
Առոգեաց առ վտանգին, եւ զլեզուն կամէր շրջել (պետրոս յուրանալն). (ՃՃ.։)