invisible;
incomprehensible;
— առնել, to neglect, to take no care of, to despise, to quit, to abandon, cf. Անտեսել.
որ եւ ԱՆՏԵՍԱՆԵԼԻ. ἁόρατος, ἁθέατος, ἁθεώρητος. invisibilis, inconspicabilis, incomprehensibilis. Աներեւոյթ. որ ոչն տեսանի զգալի աչօք, կամ ոչ բովանդակի մտօք. անհասանելի. իմանալի, ւե անպարիմանալի. եւ ըստ այսմ ասի զաստուծոյ, զհոգեղինաց, եւ զթաքուն իրաց կամ զխորհրդոց, ըստ այլ եւ այլ տեսութեան. կէօզե կէօրիւնմէզ, ֆեհմ օլունմազ.
Աստուած՝ ամենայն մահկանացու բնութեան անտես գոլով՝ ի նոցունց գործոց իւրոց տեսեալ լինի. (Արիստ. աշխարհ։)
Անտես է աստուած, զի մարմնաւորս ունիմք աչս. (Նար. երգ.։)
Որ անտես եւ անքնին։ Անտեսն սերովբէից։ Տեսանօղք անտեսին. եւ այլն. (Շար.։)
Սուրբ ստեփաննոս տեսօղ անտեսին. (Գանձ.։)
Զանտեսն հրեշտակաց. (Նար. կուս.։)
Մնաս եւ ի հասանելն անհաս, եւ յիմանալն անճառ, ի յեւս տեսանելն՝ եւս առաւել գիտել, թէ անտես է. (Լմբ. սղ. ՟Հ՟Զ։)
Արարիչ տեսակաց, եւ անտեսից. (Փարպ.։)
Անտեսիցն ճոխութեամբ փարթամացան։ Զանտեսիցն իբրեւ զյայտնեցելոց. (Նար. ՟Ժ. ՟Խ՟Ե։)
Վասն անտես լինելոյն այժմ (դրախտին)։ Անտես եղեալ յաչաց նոցին. (Շ. թղթ. եւ Յիսուս որդի.։)
Չեւ եւս տեսեալ. նոր. անլուր. եւ ծածկեալ, անյայտ, անորոշ. կեօրիւն մէմիշ.
Զանտես լեզուսն խօսել. (Նար. յովէդ.։)
Կատարեաց զգործսն զանարժանս՝ զանտես եւ զանլուր. (Բուզ. ՟Դ. 15։)
Պահեցաւ յանահատի անդ անտես բնաւ ի մարդկանէ. (Իգն.։)
Ի դէմս ոչ եւս ժանաչէր զնա, անտես էր նմա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)
ἁθέατος, ἁόρατος. qui non videt, non vidit. Ոչ տեսօղ. յետնեալ կամ զրկեալ ի տեսանելոյ. կոյր. կէօրմէզ.
Անտես եւ անլուր ճշմարտութեանն սիրէ լինել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Զիա՞րդ անլուր եւ անտես գոլով՝ դատէք զդոսա. (Մագ ՟Դ։)
Ծածկեալ մարմնովն ոգիք անտես են արտաքոյ կացեոցն։ Հարցանեն, զի անտեսք են, եւ ի մէնջ ուսան. (Նար. երգ.։)
Օրհնեալդ ի կանայս, երանելի տեսողաց, եւ տարփելի անտեսից. (Թէոդոր. կուս.։)
Ի տեսողաց զիս անարգեալ, եւ յանտեսից երկրպագեալ. (Շ. վիպ.։)
Նիրհեալք՝ անտես սքանչելեացն լինէին. (Սիսիան.։)
Կոյրք, որք ի բնականն եւ ի գրաւորականն անտեսք էին. (Երզն. մտթ.։)
Անբարբառ եւ անտես յաչաց զնա առժամայն գործէր. (Մագ. ՟Կ՟Զ։)
Առանց տեսանելոյ. չեւ տեսեալ.
Ի հանդերձեալ կեանքն տեսանեն զաստուած դէմ յանդիման, յոր անտես հաւատացեալ էին. (Ոսկիփոր.։)
ԱՆՏԵՍ ԱՌՆԵԼ. ն., ԱՆՏԵՍ ԼԻՆԵԼ, ՄՆԱԼ. παροράω, παρόπτομαι, παρείδω, ὐπερόπτομαι. եւ այլն. despicio, negligo. եւ այլն. որ եւ ԱՆՏԵՍԵԼ. Ընկենուլ յերեսաց. թողուլ անխնամ. զանց առնել. ապախտ կամ անփոյթ առնել. յոչինչ գրել. ներել. աչքէ՝ երեսէ ձգել, եւ անչ գոցել՝ խփել, չտեսնօղ ըլլալ. եիւզտէն պրագմագ, կեօզ եումմագ.
Ոչ թողից զքեզ, եւ ոչ անտես արարից զքեզ։ Անտես արարեր ի դէպ նեղութեան ժամանակի։ Զգործս ձեռաց քոց մի՛ անտես առներ։ Տեսի զքեզ, եւ անտես արարի։ Յամենայնի անտես (կամ անփոյթ) արարելոցն։ Տեսեալ զանարժանս՝ ոչ արասցէ անտես։ Անտես առնես զմեղս մարդկան ապաշխարութեամբ. եւ այլն։
Այս արդարութեանս աղագաւ արար զմարդիկ մինչեւ ի վերջին ժամանակս անտես. (Լմբ. սղ.։)
Ահաւասիկ եւ մեք զանձինս անտես առնեմք զտկարութիւն. (Կլիմաք.։)
Թէ զբիծսն անտես առնիցես, երկայնամիտ ես. (Նար. ՟Հ՟Զ։)
Ի՞մ իմիք արժանի լինիցիմք, թէ յինչս զընդայցեմք, եւ զոգիս անտես առնիցեմք։ Չէ՛ պարտ եւ ոչ զմի ժամ՝ անտես առնել զվաճառաշահութիւնս զայս. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ.։)
Ի յոլովից իմն անտես լեալ. (Յհ. կթ.։)
Անտես լինիմք մեք եւ աղաչանք մեր. (Լմբ. պտրգ.։)
Որ միշտ լուեալ՝ անտես լինին (աղքատք). (Յիսուս որդի.։)
Պաղատիլ, եւ անտես մնալ. (Նար. ՟Բ։)