cf. Աբբայ.
cf. ԱԲԲԱՅ;
 զի ասի զԱստուծոյ հօրէ, եւ զՎանաց հօրէ, այսինքն զառաջնորդէ վանաց։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աբբահայր | աբբահարք | 
| accusatif | աբբահայր | աբբահարս | 
| génitif | աբբահաւր | աբբահարց | 
| locatif | աբբահաւր | աբբահարս | 
| datif | աբբահաւր | աբբահարց | 
| ablatif | աբբահաւրէ | աբբահարց | 
| instrumental | աբբահարբ | աբբահարբք |