act of proclaiming, of publishing by means of heralds, promulgation;
preaching;
mission.
κήρυγμα praedicatio, praeconium. Քարոզելն իլն. հրատակարակումն. հռչակումն. եւ Բանն քարոզեալ.
Կոչել բարձր քարոզութեամբ ի խառնելիս իւր։ Քարոզեսջի՛ր նմա ըստ առաջին քարոզութեանն։ Ըստ քարոզութեանն Յիսուսի Քրիստոսի։ Հաճեցաւ Աստուած յիմարութեամբ քարոզութեանն ապրեցուցանել զհաւատացեալս.եւ այլն։
Առաքեալքն վասն քարոզութեան զՔրիստոս (յն. քարոզելոյ՝) ի բանտ արկեալք. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե կամ ՟Ժ՟Բ։)
Առաքելական քարոզութեանց. (Շար.։)
Խոտորումն յԱստուածայնոց եւ սրբազանից քարոզութեանց մի տէր զՅիսուս Քրիստոս. (Պրպմ. ձ։)
Տօն է ճշմարիտ քարոզութեանն խնամոց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
ՔԱՐՈԶՈՒԹԻՒՆ. որպէս Քարոզ ժամերգութեան. բան սարկաւագի.
Զկանոնացն զհետ բերել զչորս զայս քարոզութիւն. Վասն ի վերուստ խաղաղութեան ... Զկնի քարոզութեանն եւ աղօթից զերեքսրբեանն երգել, (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի պաշտաման եկեղեցւոյ քարոզութիւնք, եւ աղօթք քահանայականք. (Խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քարոզութիւն | քարոզութիւնք |
| accusatif | քարոզութիւն | քարոզութիւնս |
| génitif | քարոզութեան | քարոզութեանց |
| locatif | քարոզութեան | քարոզութիւնս |
| datif | քարոզութեան | քարոզութեանց |
| ablatif | քարոզութենէ | քարոզութեանց |
| instrumental | քարոզութեամբ | քարոզութեամբք |