substitute, representative;
vicegerent, vicar;
successor;
compensation, equivalent;
— արքայի, vice-roy;
— պատրիարքի, patriarch's vicar general;
— բանալեաց, duplicate key;
false key.
διάδοχος, διαδεχόμενος . որպէս vicarius. Կարգեալն փոխան կամ փոխանակ այլոց. երկրորդն գլխաւորի. տեղակալ. տաղապահ. տեղը բռնօղ.
Որդիք դաւթի առաջինք՝փոխանորդք արքայի։ Սպան զեղկեան զփոխանորդ որքային։ Էր նոցա վերակացու քովքենիաս ղեւտացի, եւ սէմէի եղբայր նորա փոխանորդ նորին. (՟Ա. Մնաց. ՟Ժ՟Ը. 17։ ՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Ը. 7։ ՟Լ՟Ա. 12։)
Իսկ սրբոյն Թադէի զադդէ ոմն խոյագիր ձեռնադրեալ, եւ փոխանորդ իւր թողեալ յեդեսիա. (Յհ. կթ.։)
ՓՈԽԱՆՈՐԴ. διάδοχος . որպէս successor. Իբր Յաջորդ. տեղը անցնօղ՝ նստօղ.
Էր մեր ստացուածք բազում, իսկ ժառանգաւոր ոչ ոք երեւի եւ փոխանորդ. (Փիլ. իմաստն.։)
Մովսէս զյեսու փոխանորդ իւր կացուցանէր. (Իգն.։)
Զտիրան առ իւր պահէ փոխանորդ իւր, զի որդի ոչ գոյր նորա։ Փոխանորդ մեռելոցն ոչ տայրթոյլ ձեռնադրել. (Խոր. ՟Բ. 58։ ՟Գ. 66։)
Զորոյ աթոռ ընկալաւ նեկտառիոս. յետ որոյ լինի փոխանորդ նորին յովհան անուանեալն ոսկեբերան. (Շիր. քրոն.։)
Յոյսն յորջորջեալ (Յուսիկ ) փոխանորդն հօրն աթոռոյն, եւ նախանձաւոր նորին առաքինութեան. (Երզն. լս.։)
Երասանակալք նոցա՝ իրերաց փոխանորդք. (Բրս. ընչեղ.։)
cf. ԱԹՈՌԱԿԱԼ, իբր փոխանորդ, այսինքն Յաջորդ։
ՓՈԽԱՆՈՐԴ. Փոխարէն. ինչ մի փոխանակ այլոց իրի տուեալ՝ եդեալ, կամ յարմարեալ եւ այլն. տուածին տեղը, փոխնորդ.
Ո՞ ետ նմա փոխ, եւ առնուցու զփոխանորդն. (Սեբեր. ՟Է։)
Եղբայրոմն արար փոխանորդ բանալեացն, եւ բանայր զդուռն ծերոյ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Է։)
Կարեւոր համարեցաք ընդ նորա եւ վասն նորին դիպողագոյն բանիւք զփոխանորդն թելադրել. այսինքն զլցուցիչն զտեղի նորա, կամ զյաջորդ բանքս. (Ագաթ.։)