to shine, to glitter, to gleam, to flash, to sparkle, to glisten, to be resplendent;
to cause to shine, to give a lustre or brightness to, to polish, to furbish, to burnish;
խնդութիւն փայլէ յաչս նորա, joy shines in his looks.
στίλβω, λάμπω, λαμπρός γίνομαι , ἑκφαίνομαι splendeo, luceo, claresco. Նշոյլս արձակել. շողալ. շողշողիլ. ծագել. պայծառանալ. արտափայլել. երեւելի լինել. փայլիլ, փայփլիլ, պլպլալ.
Փայլեսցես տեսլեամբ նանրութեան. (Եզեկ. ՟Ի՟Ա. 29։)
Որ հանապաղատես յիշատակ երեւեալ տեառն՝ Յակոբայ զաւակին փայլիցէ։ Արեգակնապէս փայլէ ընդ երկնաւս։ Յանմատոյց լուսոյն փայլեցին իբրեւ զարեգակն։ Հուր աստուածութեանն փայլեաց ի դիմաց նորա։ Փայլեաց յերեսաց պատկերին որպէս լոյս. (Ագաթ.։ Խոր. վրդվռ.։ Յհ. կթ.։ Շ. մտթ.։ ՃՃ.։)
Փայլեն որպէս զարեգակն։ Փայլեն արդարքն յարքայութեան։ Յարեւելից փայլեաց ճառագայթ սուրբ խաչին։ Փայլեսցեն գործք բարեաց՝ ընդ լուսաթռիչ մարտիրոսսն։ Փայլեսցուք գործովք բարեաց ի յերկնային առագաստին. (Շար.։)
Փայլեցին առաքինութեամբ։ Մասունք առաքինութեանցն, որով փայլեցին մարդիկ։ Փայլեաց ի գիրս աւանդականաց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։ Լմբ. սղ.։ Նար. ՟Լ՟Դ։)
ՓԱՅԼԵԼ. Ճառագայթել. բղխել որպէս լոյս.
Որ ի հօրէ ասի ելանել, քանզի ի բանէն՝ որ ի հօրէ ասի ելանել, քանզի ի բանէն՝ որ հօրէ խոստովանեալ, փայլէ, առաքի եւ բաշխի. որդի ի հօրէ առաքի, իսկ որդի զհոգի առաքէ. (Աթ. ի հոգին սուրբ.։)
ՓԱՅԼԵՄ, եցի. ն. Տալ փայլիլ. լուսազարդել. շողացուցանել. ցոլացուցանել. պայծառացուցանել. փայլեցնել.
Փայլեաց մարմնով զլոյս աստուածութեանն։ Զլոյս գիտութեան քո փայլեսցէ՛. (Շար.։)
Ջերմութիւնք սուրբ սիրոյն զառաքինութիւնսն փայլէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ըստ ձ։)
Եւ կուրութեամբ աչաց նոցին՝ յաչս հոգւոյս փայլեա՛ զարփին. (Յիսուս որդի.։)
Զկուսին հռիփսիմեայ զհոգին հրավառէ, զմարմինն փայլէ։ Զայրն ճգնազգեաց զնիկողոս փայլեաց. (Գանձ.։)
Ուր արեգակն քո փայլեաց զիմանալի լոյսն. (Վրդն. սղ.։)
Անչափ գեղեցկութեամբ փայլեալ լինէր. (Նոննոս.։)
Հայցմամբ սուրբ մարգարէիցն, եւ փայլելոցն. (Գանձ.։)