cf. Ցաւագար.
Ցաւագնեալ. ցաւագար. որ է ի ցաւս եւ ի վիշտս.
Տո՛ւք գինի ըմպել ցաւագնոտաց. (Առակ. ՟Լ՟Ա. 6։)
Այնպէս համարեալ լիցի քեզ ցաւագնոտն՝ իբրեւ զմերձաւորն քո, եւ մեծաւ հոգաբարձութեամբ բժշկեա՛ զնա. (Եփր. համաբ.։)
Զախտաժէտսն եւ զցաւագնոտսն։ Խեղք եւ կոյրք, եւ ցաւագնոտք։ Հանճարեղ եւ ձրի բժիշկ ցաւագնոտ ոգւոց մարդկան. (Ագաթ.։ Մանդ.։ Մարաթ.։)