cf. Վաւաշութիւն.
ՎԱՒԱՇՈՏՈՒԹԻՒՆ կամ ՎԱՎԱՇՈՏՈՒԹԻՒՆ. ἁκολασία, λαγνεία libido, luxuria, venus, petulantia. Վաւաշոտն գոլ. եւ հեշտախտութիւն. հեշտ ցանկութիւն. անառակութիւն. բղջախոհութիւն. պղծութիւն.
Առ ափրոդիտականսն վաւաշոտութիւնք՝ ի մարմնի ցաւք եղեն. (Պղատ. տիմ.։)
Ո՛չ հարկաւորք եւ ո՛չ բնաւորականք. որպէս արբեցութիւնք եւ վաւաշոտութիւնք։ Մի՛ ոք կարծեսցէ զվաւաշոտութեան ցանկութիւն կամ զսրամտութիւն՝ յակամայիցն գոլ մեղաց. (Նիւս. բն.։)
Աւարտ վերջին չարեացն ի գլուխ կապելով զյոյժ անխուզ վաւաշոտութիւն ցուցանէր. (Պիտ.։)
Ի կշտամբանս վաւաշոտութեան զակատեալ եւ մոլեգին ծերոցն. (Սարկ. աղ.։)
Որ թողեալն է զհանդերձս իւր՝ զմարմնական ցանկութիւնս, մի՛ դարձցի յետս ի նոյն վավաշոտութիւն. (Մեկն. ղկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վաւաշոտութիւն | վաւաշոտութիւնք |
accusatif | վաւաշոտութիւն | վաւաշոտութիւնս |
génitif | վաւաշոտութեան | վաւաշոտութեանց |
locatif | վաւաշոտութեան | վաւաշոտութիւնս |
datif | վաւաշոտութեան | վաւաշոտութեանց |
ablatif | վաւաշոտութենէ | վաւաշոտութեանց |
instrumental | վաւաշոտութեամբ | վաւաշոտութեամբք |