in mourning;
mournful;
սուգ առնուլ —օք, to wear mourning.
πενθῶν lugens. Որ առնու կամ ունիզսուգ. սգազգեաց. սգապատ.
Մխիթարել զամենայն սգաւորս. տալ սգաւորաց սինովնի փառս։ Երանի սգաւորաց, զի նոքա մխիթարեսցին. (Ես. ՟Կ՟Ա. 2։ Մտթ. ՟Է. 4։)
Սգաւոր զսգաւոր ոչ մխիթարէ, բայց եթէ կրկին սուգ ի վերայ սգոյ յաւելու։ Արտաքնոցն երեւէին իբրեւ այրիք սգաւորք։ Նստէին ի վերայ երկրի՝ զօրէնս սգաւորացն կատարելով. (Մամբր.։ Եղիշ. ՟Ը։ Իսիւք.։)
ՍԳԱՒՈՐ, եւ ՍԳԱՒՈՐԱԿԱՆ. πενθηρής, πενθηκός lugubris. Որ ինչ անկ է սգոյ, եւ սգաւորաց. սգատեսակ. տրտմական.
Լուեալ ժողովրդեանն զբանն զայն՝ սուգ առին սգաւօրք (այսինքն սգաւոր իրօք). (Ել. ՟Լ՟Գ. 4։)
Բարբառել բան տխրական եւ սգաւոր. (Խոր. ՟Գ.. 68։)
Ձգեաց զերկոսեանն ի սգաւոր աշխարհէս յանտրտմական ուրախութիւնն. (Մամբր.։)
Սգաւորական եւ զմթացեալ ծիրանիս անդանօր զգեցեալք (կայսերք ի քրմապետելն). (Նիւս. թէոդոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սգաւոր | սգաւորք |
| accusatif | սգաւոր | սգաւորս |
| génitif | սգաւորի | սգաւորաց |
| locatif | սգաւորի | սգաւորս |
| datif | սգաւորի | սգաւորաց |
| ablatif | սգաւորէ | սգաւորաց |
| instrumental | սգաւորաւ | սգաւորաւք |