Պօզ

adj. s.

ՊՕԶ ՊՕԶԼԱԽ. Բառ ռմկ. Գոյն կանաչ ֆըստըխի. եւ դեղին կամ բացագոյն կանաչ. ըստ մեզ բացատրի յն. բառիւ χλωρός , շլոռոս. virens, herbidus, pallidus, flavus

Վասն որոյ ի (Յայտ. ՟Զ. 8)

Տեսի եւ ահա ձի չլոռոս, գրիչք ի լուսանցս կամ ի մէջն տողիս նշանակեն.

Որ է պաւզլախ։

Գովելիք (ձիոց) ի գոյներն երեք են. պղատոն իմաստունն (գովէ նախ) զպոզն, եւ ի յետ զհնդիկն, եւ ապա զքումայթն. (Վստկ. ՟Յ՟Է։)

Թէ ձին սեւ լինի, պօզ լինի. դեղին լինի. (Երազահան.։)