adj.

honourable, respectable;
honorary;
honest;

s.

noble, magnate, dignitary;
—ք, nobility.

adj. s.

εὕτιμος, κατἑξοχήν, ἁρχικός honorabilis, nobilis, principalis, imperatorius. Պատուական. ազնուական. իշխանաւոր. ճոխ.

Հանդերձ հազարապետօքն եւ արամբք պատուաւորօք (կամ պատուականօք) քաղաքին. (Գծ. ՟Ի՟Ե. 23։)

Ի ձեռն պատուաւոր զօրագլխի ուրուք։ Ինն այր ի նոցանէ՝ ի մեծ պատուաւորացն էր։ Որոյ ոչ է տեսեալ զմեծ թագաւորն՝ պատուաւորացն մատուցանէ զերկրպագուին. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ղ. ՟Ը։)

Արքային խոսրովու լինին ծղագիր պատուաւորք իւր. (Կաղանկտ.։)

եւ էին սոքա երեւելիք եփեսոս, եւ պատուաւորաց որդիք։ (ՃՃ.։)

Ոչ էմեզ կռիւ ընդ մարմնոյ եւ ընդ արեան, այլ ընդ հոգիս չարութեան եւ ընդ սկզբնական պատուաւորս. (Բրս. չար.։)

Պատուաւորաց ոմանց գանձս եւ գերդաստանս առաջի մատուցանէին. (Յհ. կթ.)

Արքայն, եւ պատուաւորք իւր. (Նար. ՟Լ՟Ը։)

Ա՛ռ զպատուաւորս քո ... եւ անցցես յայակոյս գետոյս. (Ասող. ՟Դ. 4։)

ՊԱՏՈՒԱՒՈՐ որպէս Պատուելի. պատկառելի. նազելի.

Պատկառեալք ի պատուաւոր տեսլենէ առնն. (Ճ. ՟Գ.։)

Պատուաւոր. արգոյ. յարգոյ. լաւ. շքեղ.

Իսկ պատրիարգն տուեալ (զթուղթն) ի պատուաւոր սարկաւագ մի. (Ճ. ՟Ժ.։)

Մի՛ այլ ի պատուաւոր տեղւոջ նստցի. (Վրք. հց. ՟Ծ՟Դ։)

Յօրինեաց ապարանս պատուաւորս գեղազարդս. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատուաւոր պատուաւորք
accusatif պատուաւոր պատուաւորս
génitif պատուաւորի պատուաւորաց
locatif պատուաւորի պատուաւորս
datif պատուաւորի պատուաւորաց
ablatif պատուաւորէ պատուաւորաց
instrumental պատուաւորաւ պատուաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Պատուաւորութիւն, ութեան

Voir tout