dignity, nobility;
honour, respect.
պատուաւորն գոլ. իշխանութիւն. մեծութիւն.
ի վերայ այսպիսի ժպրհութեան գրոյ, զոր մատուցեր իմու պատուաւորութեանս. (Ճ. ՟Գ.։)
Կամ պատուասիրութիւն. պատիւ.
զինուորն առաքի ի թագաւորէն ի գովութիւն եւ ի պատուաւորութիւն բարեաց եւ առաքինեաց. (Ճ. ՟Ժ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատուաւորութիւն | պատուաւորութիւնք |
accusatif | պատուաւորութիւն | պատուաւորութիւնս |
génitif | պատուաւորութեան | պատուաւորութեանց |
locatif | պատուաւորութեան | պատուաւորութիւնս |
datif | պատուաւորութեան | պատուաւորութեանց |
ablatif | պատուաւորութենէ | պատուաւորութեանց |
instrumental | պատուաւորութեամբ | պատուաւորութեամբք |