supplication, petition, entreaty, instance;
insinuation, persuasion;
suppliant, beseeching, mild, humble, insinuating, persuasive, attractive, fawning;
—ով, softly, humbly, kindly;
յ— ածել, to persuade, to soften, to affect, cf. Յորդորեմ, cf. Յօժարեցուցանեմ;
յ— անկանել, դեգերել, to supplicate, to beg humbly, to entreat, to pray earnestly, cf. Աղերսեմ, cf. Աղաչեմ.
δέησις preces, supplicatio, rogatio κολακία adulatio, blandiatiae. Ողորմ աղերս, որպէս ողողանօք ( ողիկ ողիկ գալով ). աղաչանք. կամ բողոք թախանձագին. ամոք եւ համոզիչ բան. կողկողանք. հրապոյրք. շողոքորթութիւն. քաղցրութիւն. նիազ. լօղօզ, րիճա.
Յողոք բանի եւեթ կայ անանկն». յն. աղաչանս բարբառի. (Առակ. ՟Ժ՟Ը. 23։)
Խորհէր արդատիոս խօսել եւ այլ ողոքով ընդ նմա. (Ագաթ.։)
Խօսէր ընդ նմա ողոքով։ Այսպիսի բանս ողոքոյ ընդ թագաւորին խօսէր։ Խօսէր համակ ողոքով, եւ աղաչէր. (Բուզ. ՟Դ. 21։ ՟Ե. 15. 22։)
ՅՈՂՈՔ կամ ՅՈՂՈՔՍ ԱՆԿԱՆԻԼ, ԴԵԳԵՐԻԼ. Աղերսել. աղաչել. պաղատիլ. ջանալ ամոքել. եւ Տալ պատասխանի ըիդ անձին. որպէս յն. ἁπολογέομαι ( լօղօզել ).
Համարիցիք, եթէ յողոք անկեալ ինչ ձեզ աղերսիցեմք. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 19։)
Յողոքս անկեալ աղաչէր զնա. (Եզնիկ.։)
Յողոքս անկեալ աղերսիցն. (Ոսկ. գաղ.։)
Մատուցեալ յողոք դեգերիմ. (Նար. ՟Ժ՟Բ։)
ՅՈՂՈՔ ԱԾԵԼ. Ամոքել. հաւանեցուցանել.
Ոչինչ ասէ յողոք ածէ զիս՝ ոչ յանդիմանել զպիղծսն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1։)
ՈՂՈՔ. ա. իբր Ողոքական. ամոքական. աղերսական.
Պատասխանի ողոք դարձուցանէ զսրտմտութիւն. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 1։)
Ոչ բանս ինչ ողոքս, եւ ոչ բարբառս ինչ աղերսականս լուաւ. (Ոսկ. ես.։)
Աստի անտի անցանիցեն, եւ զողոքսն եւեթ խօսեսցին. (անդ։)
Իբր Ողոքով. ողոքանօք. քաղցրութեամբ.
Թողեալ զցասումն սրտի՝ ողոք խօսեցայ ընդ նոսա. (Վրդն. սղ.։)