Ողորմանք

s.

Ողորմելն. շարժիլն ի գութ. գորովանք.

Որ մանաւանդ ողորմանաց եւ խոնարհութեան էր։ Ազգ կանանցական առ գութ ողորմանաց առաւել ծանրագոյն (ծանրեալ հակեալ). (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 37. 40։)

Ընկալեալ գութ ողորմանաց յաղետէն որ անց ընդ նա. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)