ՈՂՈՐՄՈՒԿ որ եւ ՈՂՈՐՄԻԿ. Ողորմագին. խեղճ, խղճալի.
Զաղերսն ողորմուկ ածեն. (Ոսկիփոր.։)
ՈՂՈՐՄՈՒԿՍ ԱՐԿԱՆԵԼ. Ողորմ բանիւք ի գութ շարժել.
Կառանչէ եւ խանդաղատի, եւ ողորմուկս արկանէ առ աղէտս վշտին. (Մանդ. ՟Ե։)
Այսպիսի ողորմուկս արկ նմա պատմութեամբն իւրով. (Եփր. թագ.։)