to brandish the horns, to butt with the horns;
to butt, to run against, to contend, to fight, to come to blows, to make war;
ընդ անձին —, to contend with oneself.
κερατίζω, συγκερατίζω, κυρίττω, -σσω cornum vel cornibus peto, ferio, confligo μάχομαι, καταγωνίζω pugno, certo, conflicto πυκτεύω pugilor, dimico. (ի բառէս Եղջիւր, որ է յայլ լեզուս՝ քէրն, քէրանիա, քէրաս, քօռնու ). Եղջերցել. եղջիւր ածել. եղջերօք կռուիլ՝ հարկանել. խեթկել. բախիլ. մրցիլ. մարտնչել գազանաբար. կոտոշով կռուիլ.
Ոգորէիք իբրեւ զցուլս։ Տեսանէի զխոյն, զի ոգորէր ընդ ծով եւ ընդ հիւսիւսի եւ ընդ հարաւ։ Ոգորեսցի ընդ արքային հարաւոյ. (Երեմ. լ. 11։ Դան. ՟Ը. 4։ ՟Ժ՟Ա. 40։)
Դարբին ի տապ բովոց ոգորիցի. (Սիր. ՟Լ՟Ը. 29։)
Ոչ ընդ փարաւոնի միայն վիճէին (առաքեալք), այլ ընդ սատանայի ոգորէին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 3։)
Մշակ ընդ տօթ եւ ընդ տապ եւ ըիդ փոշի ոգորի։ Ընդ ալիսն ոգորել. (Ոսկ. գաղ.։)
Ոգորեալ ընդ սուր եւ չարչարանս. (Լմբ. տնտես.։)
Ոգորել ընդ ցլու, ընդ իշխանս, ընդ տրդատայ. (Եւս. քր.։ Ագաթ.։)
Իբր ընդ ոսոխի ումեմն՝ ընդ անձին յօժարամիտ կամօք ոգորիմ. (Նար. ՟Թ։)
Ընդ անձին ոգորել։ Ինքն ընդ անձին իւրում ոգորէր. (Լմբ. ատ. Լմբ. համբ. Լմբ. պտրգ.։)