contrarier, s'opposer, résister, opposer, contrecarrer;
disputer, contester, débattre;
rivaliser avec;
առանց հակառակելոյ, sans résistance.
ՀԱԿԱՌԱԿԻՄ որ եւ ՀԱԿԱՌԱԿԵՄ, եցի. չ. ἁντίστημι, ἁντίκειμαι, ἁντιπίπτω resisto, obsisto, obnitor φιλονεικέω, ἁντιλέγω rixor, contendo, contradico եւ այլն. Հակառակ լինել կամ կալ. ընդդիմանալ՝ բանիւ կամ գործով, կամ իւիք օրինակաւ. կռուիլ. կագել. վիճել. պիդել։ Ուստի եւ Հակառակօղ՝ է ըմբոստ։ հակառակասէր։ Տե՛ս (Միք. ՟Բ. 8։ Զաք. ՟Գ. 1։ Իմ. ՟Ժ՟Ե. 9։ Ծն. ՟Ի՟Զ. 21։ Թուոց. ՟Ի՟Է. 14։ Առակ. ՟Ժ. 12։ Ղկ. ՟Ի. 27։ Եզեկ. ՟Գ. 7։ Ովս. ՟Դ. 4։)
Եւ ես եւս վասն նորա ոչ հակառակիմ. (Յհ. կթ.։)
Հակառակել ընդ գրոց. (Ոսկ. գաղ.։)
Յիմար է, որ ընդ վեհս քան զինքն հակառակէ։ Ոչ հակառակել ընդ փարթամին. (Պիտ.։)
Հակառակիցի. ((ձ. իսկ տպ. հակառակցի) Ոսկ. յհ. ՟Ա. 5։)
Մի՛ հակառակօղս առ հրամանս վերակացուին. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)
Ընդդէմ թշնամւոյն հակառակողի (այսինքն սատանայի)։ Որով զլրբութիւն հակառակողին ըմբերանեալ ամաչեցուցէր. (Շար.։ Նար. ղ։)