καινότερος, νεότερος recentior, novior. Առաւել կամ յոյժ նոր. նորագիւտ. եւ Առոյգ.
Նորագոյն տանջանարանք, կամ բանք, բանաստեղծութիւնք, ձկունք, տունկք, յոյս. (Նոննոս.։ Պիտ.։ Շ. ընդհ.։ Շար.։)
Ըստ յն. ոճոյ՝ իբր Դեռահասակ, մանկագոյն. եւ Նորատունկ ի հաւատս.
Պղատոն նորագունիցն աւանդէր զուսումնականն՝ առ ի յընտանեցուցանել զանմարմին բնութիւն. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
Այս ի վերայ նորագունիցն ի հաւատս, զի առաւել հաստատեսցին ի սէրն աստուծոյ. (Խոսր.։)