adj.

primitive, ancient;
primordial, primitive (soil);
— թիւ, primary number.

adj.

ἁρχαῖος antiquus, pristinus, priscus, vetus. Սեպհական նախնի իրաց եւ նախնեաց. հին. վաղեմի. հայրենի, եւ նախկին. առաջին. նախագոյ. սկզբնական, եւ անսկզբնական.

Վերստին կազմութեամբ բարութեանց ի նախնականն կոչելով զմեզ (վիճակ). (Դիոն. եկեղ.։)

Առաջին վասն նախնական ինքնութեան ասէ. (Ագաթ.։)

Նախնական է այն աւանդութիւնն նոցա. (Մխ. երեմ.։)

Մակաբայեցիք մեռանէին ի վերայ նախնական օրինացն. (Ճ. ՟Գ.։)

Ազգի նախնական։ Զհամբաւս հինս, եւ զրոյցս նախնականս. (Խոր. ՟Ա. 1. 13։)

Փառաւորեալ ի փառս նախնական մերոյն փառաց. (Եղիշ. դտ.։)

Նախնական պատմութիւնք։ Նախնական սփռումն ազգաց. (Յհ.)

Սկիզբն ի հօրէն մեր նախնական՝ (յԱդամայ), մինչ ի վերջին դարուս վախճան. (Շ. վիպ.։)

Քաջ, եւ քաջի արանց նախնական. (Արծր. ՟Ե. 6։)