s.

fore-runner, precursor;
preliminary, introduction.

s.

ՆԱԽԱՇԱՒԻՂ կամ ՆԱԽԱՇԱՒԵՂ. πρόοδος progressus, -ssio προοίμιον prooemium, praeludium. Նախկին շաւիղ. ելք ի ճանապարհ. նախադուռն. սկզբնաւորութիւն իրաց եւ բանից. յառաջաբան.

Պասեք, յերկիր աւետեաց նախաշաւիղ, եւ ի վեր ելք։ Ծուխ բարկութեան՝ պատուհասիցն նախաշաւիղ. (Ածաբ. պասք. ՟Բ. եւ Ածաբ. կարկտ.։)

Եւ թէպէտ պատերազմն չէր մերձ, այլ հուպ էր նախաշաւիղն. (Մխ. երեմ.։)

Ծաղիկք սկզբունք եւ նախաշաւեղք պտղոցն երեւման. (Վահր. հմբ.։)

Ջերմ գթով է գոհութեանս նախաշաւիղ։ Նախաշաւիղ աղօթիցս. (Խոսր. ժմ. եւ Խոսր. պտրգ.։)

Այսոքիկ բաւականասցին մեզ ի նախաշաւեղ բանս։ Եւ վասն ո՞յր արդեօք իցէ նախաշաւիղս այս բանի. (Տօնակ.։)

Ի գովելն պարտ եւ արժան է նախաշաւիղ առնել ըստ տեղւոյ պատճառին. ապա գնել զազգն։ Ի բաղդատելն պարտ է նախաշաւղաւն վառել։ Եւ գործեսցես զնա առաջին նախաշաւղաւն. (Պիտ.։)

ՆԱԽԱՇԱՒԻՂ. Նմանութեամբ. Եղեալն որպէս ուղի եւ ուղեցոյց նախկին. յառաջընթաց հորդիչ ճանապարհի. առաջնորդ. կարապետ. հեղինակ. հաւակ. ախոյեան. սկզբնապատճառ.

(Աստուած) սկզբնահայր եւ նախաշաւիղ սիրոյն ընթացից. (Նար. ՟Լ. (որպէս եւ Քրիստոս ասաց, ես եմ ճանապարհ եւ այլն)։)

Եղիազար՝ նախաշաւիղ նահատակութեան յաջողակ. (Ածաբ. մակաբ.։)

Նախաշաւիղ բարեաց ամենայն աշխարհի։ Նախաշաւիղ հետեւողաց անձուկ ճանապարհին նոր օրինացս. (Շար.։)

Ճառել զարդատայ որպէս զգործակցէ եւ զհաւասար ճգնողէ մերոյ նախաշաւիղ եւ լուսաւորութեանց նահապետի. (Խոր. ՟Բ. 89։)

adj.

ՆԱԽԱՇԱՒԻՂ. ա. իբր Նախաշաւղական. յառաջընթացական. նախկին. առաջին.

Կոչեմ եւ զնա նախաշաւիղ ճանապարհ, եւ լուսաւորութեանցն մերոց հայր երկրորդ. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Յառաջագոյն անդստին ուրեմն ի տղայականն զարգացեալ ի հասակէն՝ նախաշաւիղ կրթութեամբ ընդ ամենայնս էր անցեալ թիւրութիւնս չարեաց. (Պիտ.։)

Կատարեաց զասպարէզս նախաշաւեղ օրինադրութեան քո. (Մաշտ.։)

Որք ըստ այսմ նախաշաւիղ՝ յաւիտենականին բարւոյ՝ են պատճառք. (Շ. մտթ.։)

adv.

ՆԱԽԱՇԱՒԻՂ. մ. իբր Յառաջընթացաբար.

Որք նախաշաւիղ ճանապարհորդեն ի ճշմարիտ բարիսն։ Ոտք ուղղեալ հաւատով նախաշաւիղ ճանապարհորդէ ըստ աւետարանին ի հանդերձեալսն յօթեւանս արդարոց. (Յճխ. ՟Ժ։)

Նախաշաւեղ զստ տօնեմք քան զտօն գալստեան նորա յԵրուսաղէմ. (Տօնակ.։)