cf. Յախնթորագոյն.
ՅԱԽՆԹՈՐ եւ ՅԱԽՆԹՈՐԱԳՈՅՆ. եւ ՅԱԽՆԹՈՐԱԿԱԳՈՅՆ, ἁνδράποδον , ἁνδραποδώδης, ἁνδραποδωδέστατος mancipium, servus, servilis. գրի եւ ԱԽՆԹՈՐ, ՅԱՂԽՆԹՈՐ, ՅԱՂԸՆԹՈՐ. (ի ձայնիցս, այագ, աք. որ է ոտն. եւ աթուր. կամ ենթ, ընդ որպէս եւ յն. անտրա՛բօտօն, է՝ այր ընդ ոտիւք կամ յոտին. լծ. եւ աղախին) Ստորին որպէս ստրուկ եւ ծառայ. ծառայական, ռամկական. ցած. թանձր. խոշոր. վարի, հաստ. գապա.
Էղի էղի, եւ ոչ էլի էլի. զի այս թանձր է, եւ յախնթոր. (Արիստակ. գրչ.)
Կենդանագոյնք եւ յաղխնթորագոյնք հնգիցն երեք զգայութիւնք են. ճաշակելիք, հոտոտելիք, եւ շօշափելիք։ Թմբրեալք (ի գինւոյ) եւ թրջեալք եւ զըմբրեալք, ոչինչ ոչ դիտելով, եւ ոչ լսելով, իբրեւ մի միայն ունելով զգայութիւն զաղնթորակագոյնն ճաշակաւորութիւն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. տեսական.։)
Յորոց երկուքն իմաստասիրականք են, եւ երկուքն յախընթորագոյնք. (Երզն. մտթ.։)
Ախնթորագոյնք, որոց օրինակեմք զէշսն՝ են, եւ այլն. (Վանակ. յոբ.։)