hy    |   fr

Ճշմարտախօսութիւն, ութեան

s.

véridicité, véracité.

s.

Խօսելն զճշմարտութիւն. բան ճշմարիտ, կամ ուղիղ, անխառն ի ստութենէ կամ ի թիւրութենէ ըստ քերականաց.

Մարգարէիցն ճշմարտախօսութիւն։ Բացցո՛ւք զբերանս մեր ճշմարտախօսութեամբ. (Վրդն. ծն.։ Տօնակ.։)

Որք զբանն ճշմարտախօսութեամբ պայծառացուցին. (Երզն. մտթ.։)

Խնամ տարան խօսից եւ բայից ստուգապէս ճշմարտախօսութեան. (Երզն. քեր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճշմարտախօսութիւն ճշմարտախօսութիւնք
accusatif ճշմարտախօսութիւն ճշմարտախօսութիւնս
génitif ճշմարտախօսութեան ճշմարտախօսութեանց
locatif ճշմարտախօսութեան ճշմարտախօսութիւնս
datif ճշմարտախօսութեան ճշմարտախօսութեանց
ablatif ճշմարտախօսութենէ ճշմարտախօսութեանց
instrumental ճշմարտախօսութեամբ ճշմարտախօսութեամբք