diligence, haste, speed, hurry;
— զ—ի, —ի —ոյ, —ով, diligently, in haste;
hastily, in a hurry, hurriedly, precipitately;
— շտա —պոյ, haste, alacrity;
— տալ, —ս կացուցանել, cf. Ճեպեմ.
σπουδή studium, festinatio μελέτη cura περίστασις occasio. (լծ. ստէպ. շտապ. խուճապ. թ. չափըգ ) Աճապարումն. վազվազումն. փութալն. փոյթ. ջան. ճիգն. հոգ. գործ կամ պատճառ հարկեցուցիչ. արտորանք.
Վասն ճեպոյն (կամ ճեպիցն) վտանգի։ Վասն անօրէն ճեպոյն. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 43։ ՟Գ. Մակ. ՟Ե. 15։ Ի ճեպս փոյթս (կամ ի փոյթս) յառնէին. Ողբ. ՟Դ. 6։)
(Ի) ճեպ փութոյն հաստատեցաւ բանն. (Վեցօր. ՟Թ։)
Ճեպաւ դեսպանօք զգացուսցուք։ Զանգլութիւն կանանց, եւ զճեպս, եւ զանժուժկալութիւն. (Փարպ.։)
Ճեպով մեծաւ։ Որ զճեպ զղջման փոքր ինչ կասեաց. (Նար. ՟Ի՟Զ. ՟Խ՟Ը։)
Ոչ առ ճեպի աղքատութեանն եւ անարգանացն բռնի վարելով եւ ածելով. (Ոսկ. ես.։)
Այնպիսի ճեպք։ Ճեպն արար զլուծումն։ Առանց ճեպոյ ինչ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 5. 18։)
Համառօտութիւն շարադրութեանդ՝ ճեպոյ աղագաւ է. (Սարկ. հանգ.։)
Յառաւել ճեպոյ ճանապարհին մեռանիցի. (Վրք. ոսկ.։)
Առ ի ճեպոյն տագնապէին։ Առ ճեպ տագնապի ահին պակուցման. (Շ. եդես.։ Մաշկ.։)
Պատանեակ թեւաւոր որպէս յարբունս հասեալ՝ ճեպ տայ մանկարարութեան. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Ճեպ տան յառաքինութիւնս։ Ճե՛պ տուր ժամանակի. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ ՃՃ.։)
ՃԵՊ ԶՃԵՊԻ. ՃԵՊ Ի ՃԵՊՈՅ. ՃԵՊՈՎ մ. Փոյթ ընդ փոյթ. փութով. ստիպով. ստիպաւ. շտապաւ. խուճապաւ. cf. ՀԱՊՃԵՊ. շուտով, արտորանօք, թեզով.
Փութացաւ երագագոյն՝ ճեպ զճեպի. (Արծր. ՟Գ. 13։)
Ճեպ ի ճեպոյ ընթանալ, կամ ընթացուցանել, կամ ելանել գալ. (Եփր. թագ.։ Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
Ճեպով առաքել, կամ հասանել. (Եղիշ. ՟Գ։ Փարպ.։ Պիտ.։)
ՃԵՊՍ ԿԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. Որպէս Ճեպել. ճեպեցուցանել. արտորցընել.
Զի զնոսա (նեռն զհրէայս) առաւելագոյն պատրեալ խաբիցէ, եւ ճեպս կացուցանէ ի վերայ տաճարին։ Ճեպս կացուցանէ շինել զտաճարն. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։)