cf. Ճանգ.
ՃԱՆԿ կամ ՃԱՆԳ. ὅγκινον, ἅγκυστρον, ὅνυξ uncus, harpago, ungues. Նոյն եւ ռմկ. չէնգ, գանճա, չէնկեալէ. Կեռ. սո՛ւր կամ ժանեւոր գործի. եւ Մագիլք եւ ճիրանք թռչնոց եւ գազանաց. եւոր ինչ նման է սոցին.
Քերել երկաթի ճանկօք. (որ եւ ՔԵՐՈՑ, եւ ԹԱԹ ասի. ՃՃ.։)
Ապտակեցին զծնօտսն պղնձի թաթովք, եւ ճանգօք արուծոյ պատառեցին զորովայնն. (Հ=Յ. յնվր. ՟Ժ՟Գ.։)
Հանին զնոսա երկաթի ճանկօք ի հրոյն. (օգոստ. ՟Ժ՟Ա։)
Ձգեալ զճանկ երկաթի՝ կալան զնա. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)
Միեղջերու, որ է մեծ գազան, եւ ի վերայ ողին ճանգ. (Խոր. աշխարհ.։)
Ճանկերն որպէս գայլոյ. (Վանակ. հց.։)