heretic.
Բառ յն. էրէդիգօ՛ս. αἰρετικός haereticus. որ թարգմանի ի մեզ եւ ՀԵՐՁՈՒԱԾՈՂ. Յարեալն եւ յամառեալն ի մոլար կարծիս ընդդէմ ուղղափառ հաւատոյ.
Զգուշանալ պիտոյ ի հերետիկոսաց. (Նախ. առակ.։)
Հերետիկոսաց մանկունքն. (Կոչ. ՟Դ։)
Ողբասցեն, կամ ամաչեսցեն հերետիկոսք. (Մանդ. ՟Է։ Սարգ. յհ. ՟Բ։)
Յառնէ հերետիկոսէ հրաժարեցուցին. (Լմբ. ատ.)
Հերետիկոսն հերձուածող թարգմանի. հայելով ի ձայնն յն. է՛րէսիս. եւ հյ. հերձ։ Բայց ըստ ինքեան, է՛րէսիս է որպէս յարումն. իսկ բուն հերձուածն՝ ըստ յն. աս սխի՛զմա, որ է որպէս հյ. խզումն, այսինքն պատառումն. հերձուած։