cf. Հառաչանք.
στέναγμα, στεναγμός suspirium, gemitus. Արմատ Հառաչելոյ, որպէս Հառաչանք. հառաչումն. իսկ արմատ իւր է Հաչ. հաչիւն. որ եւ Հեծ. հեծութիւն։
Մեծ համարիս զհառաչ հոգւոյ. (Նար. ՟Ի։)
Ի խորս ըմբռնեալ չարաց՝ դիցի հառաչ. (Սկեւռ. լմբ.։)
Հառաչս ահագինս ստորաբերեալ ի սրտէ իւրմէ. (ՃՃ.։)
Լսէ զհառաչս սրտի հեծութեան. (Բենիկ.։)
Ամենեքեան առ հասարակ հեծեծելով երկնեցին՝ հառաչս ի վեր առ արարիչն առաքելով. (Եպիփ. ծն.։)