hy    |   fr

Կողմնակալ, աց

s.

cf. Կուսակալ.

adj.

Ունօղ արքունի իշխանութեամբ զմի կողմն կամ զգաւառ տէրութեան. կուսկալ. բդեաշխ. պեյ, փաշա, միւսէլլիմ.

Մեծաց կողմնակալաց. (Խոր. ՟Ա. 20։)

Կացուցանէ կողմնակալս. (Յհ. կթ.։ Արծր. ՟Գ. 2։ Ճ. ՟Ա.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Կողմնակալութիւն, ութեան

Voir tout