Կայսր, սեր, սերք, սերաց

s.

Բառ լտ. չ՛էսար. յորմէ յն. գէ՛սար. καῖσαρ, αὑτοκράτωρ caesar, imperator μονάρχης, μόναρχος monarcha βασιλεύς rex. Յանուանէ յուլիոսի կեսարու առաջին ինքնակալի առեալ, վարի ի մեզ որպէս Ինքնակալ հռովմայեցւոց. արքայ արքայից. միահեծան թագաւոր. քաջ արանց. cf. ԿԵՍԱՐ, որպէս գահակից կայսեր.

Յօգոստոս կայսերէ։ Տիբերեայ կայսեր։ Ի կայսր բողոքեցեր, առ կայսր երթիջի՛ր։ Տո՛ւք զկայսերն՝ կայսեր։ Չի՛ք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ. (եւ այլն։ Իսկ ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 1. եւ ՟Գ. 27.) ուր ասի ի մեզ աղեքսանդր կամ անտիոքոս կայսր, ի յն. թագաւոր դնի, կամ ոչինչ։

Առ դեկեաւ կայսերբ։ Նշկահեալ զկայսերբ. (Ճ. ՟Բ.։ Արծր. ՟Ա. 15։)

Արքայ պետութեանց կայսերաց երկրի՝ տէր քրիստոս։ Կայսր վերին արքայութեանդ. (Նար.։)

Ուր ասի ի (Լծ.)

Աստուած կայսր ի վերայ ամենայն սրբոց, այս է թագաւորաց թագաւոր. ուստի եւ կայսերական ասի ըստ Նար. նաեւ աստուածականն։