cf. Ծնող.

adj. s.

ԾՆՕՂ կամ ԾՆՈՂ. γονεύς, γονεῖς parens, parentes γενητής, γεννήτωρ, γεννήτειρα genitrix. Որ ծնանի կամ ծնեալ է զզաւակ. հայր, կամ մայր.

Սանուկ մոլորեալ յամօթ առնէ զծնօղս իւր։ Մատնեսջիք եւ ի ծնողաց եւ յեղբարց։ Հնազանդ լերուք ծնողաց ձերոց։ Անհաւանք ծնողաց.եւ այլն։

Հայր՝ ծնօղ ասի եւ ոչ ծնունժ։ Հայր է ծընօղ, որդի ծնունդ. (Խոսր.։ Շ. խոստ.։)

Զամենայն ինչ զորդւոյ՝ հօր վարկանի ի պատիւ ծնողին. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Բ։)

Անարատ ծնողի քոյ (կուսի) բարեխօսութեամբ, եւ այլն. (Շար.։)

Լքին ծնօղք զծնունդս իւրեանց։ Ծնօղ մեր ըստ աւետարանին. (Յհ. կթ.։)

Նմանութեամբ ասի. Ծնօղ հեզութեան խոնարհութիւնն է. մտթ։

նախ զամենայնզսիրայն պատուիրանն, որ մայր եւ ծնօղ է ամենայն պատուիրանաց. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)

Վասն ծնողին սորա (գարնայնոյ՝) արեգական. (Պիտ.։)