child-birth, birth;
generation.
որպէս ն. Ծնանելն, ծնողութիւն. հայրութիւն. մայրութիւն.
Յորժամ առ ի ծնելութիւն տռփանք բաղձանացն սկսանին. (Փիլ. լին.։)
ի մաքրական քո ծնելութիւնդ ապաւինեալ։ Պսակ շնորհանորոգ էին ծնելութեան. (Նար. ձ. եւ Նար. կուս.։)
Փառաւորեա՛ զծնելութիւն. (ՃՃ.։)
Չայն չա՛ր ասէ զագահութիւն, զի շատ մեղաց է ծնելութիւն. ( ծնօղ. տօղուրուճու) (Շ. այբուբ.։)
ԾՆԵԼՈՒԹԻՒՆ. որպէս կր. Ծնանիլն. Ծնեալ գոլն. լինելն ծնունդ կամ որդի. որդիութիւն. ... Վարի իբրեւ յատկութիւն միածնին, որ է երկրորդ անձն աստուածային. որպէս ծնողութիւնն եւ զծնելութիւնն բնութիւն աստուծոյ դնեն (եւնոմեանք)։ Ամենայն ինչ՝ որ որդւոյ է, եւ հոգւոյ, բաց ի ծնելութենէ. (Ածաբ. յայտն. եւ պենտեկ։)
Իմաստութիւն որդւոյ՝ խորան է նորա ծնելութեանն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Միշտ պատշաճի ծնողութիւն հօր, ծնելութիւն՝ որդոյ, եւ ելողութիւն հոգւոյ. (Գր. հր.։ եւս եւ Շ. միշտ էիդ.։ Ոսկ. յհ.։ Նանայ. եւ այլն։)
Մերթ Վերածնութիւն՝ մկրտութեամբ.
Ա՛յլ ծնելութիւն ածեմ յաշխարհս, եւ այլով կամիմ զի ծնցին մարդիկ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 24։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ծնելութիւն | ծնելութիւնք |
accusatif | ծնելութիւն | ծնելութիւնս |
génitif | ծնելութեան | ծնելութեանց |
locatif | ծնելութեան | ծնելութիւնս |
datif | ծնելութեան | ծնելութեանց |
ablatif | ծնելութենէ | ծնելութեանց |
instrumental | ծնելութեամբ | ծնելութեամբք |