γελοῖος, καταγέλαστος ridiculus, irridendus. Ծաղու արժանի. ծիծաղելի. այպանելի. եւ Կատակերգական. եւ Հեգնական. այպանողական.
Այդ ծաղրական է։ ծղրական տարակուսանս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 19. 23։)
Երգ այպանելի եւ ծաղրական. (Պիտ.։)
Փոքուց եւ անկածից ծաղրականաց Ոմանց գոյութեանց. (Նար. ՟Կ՟Թ։)
Ասացից ինչ եւ ծաղրականս. (Ածաբ.։ եւ Լմբ.։)
ծաղրականաւ այպանմամբ հեգնեաց. (Նար. առաք.։)
Զարբենալն, զծաղրական կեանս. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
ԾԱՂՐԱԿԱՆ. μῖμος, φιλογέλιος mimus. Ծաղրածու. ծաղրասէր. խեղկատակ.
Ծաղրական գոլ, եւ անարգողասէր, եւ կատակերգասէր. (Արիստ. առաք.։)
Դիոգենէս ծաղրական մանաւանդ, եւ պատրող, քան թէ իմաստասէր. (Նոննոս.։)
ԾԱՂՐԱԿԱՆ. գ. Ծիծաղականն գոլ, կամ ունակ կարողութեան ծիծաղելոյ. եւ Ծիծաղականութիւն.
Ծաղրականն՝ բանական մարմնոյս միայն. (Լմբ. սղ.։)
Միայն բանականիս է յարագոյ ծաղրականն եւ լալականն. (Երզն. քեր.։)