to weep, to shed tears, to cry;
— դառնապէս, to weep bitterly, to shed bitter tears;
— վայրապար, զ— կեղծաւորիլ, to have tears at command;
— ի ծաղուէ, to cry with laughing;
— զմեղս իւր, to mourn for, or bewail one's sins;
— զոք or ի վերայ ուրուք, to weep, to bewail, to deplore some one;
cf. Լալիւն.
եւ չ. κλαίω fleo, ploro, lamentor. արտասուել. ողբալ. աշխարել. սգալ. կոծել.
Ձայն բարձեալ մանկանն՝ լայր։ Ամբարձ զձայն իւր եսաւ, եւ ելաց։ Ելաց զնա հայրն իւր։ Լայի զժողովուրդս զայս։ Մի՛ լայք ի վերայ իմ։ Լալ լալիւն մեծ, կամ ի լալիւնմեծ. եւ այլն։ Զայսպիսի լուսաւոր կեանս յիսարութիւն լալ եւ սգալ. (Մանդ. ՟Է։)
Զանցեալ աւուրս հեղգութեան մերոյ լացցուք. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Ելաց առ նմին եւ զերուսաղէմ մոլեալ։ Հեծութեան լալոյ։ Ապաքինեա՛ ի լալոյս. (նար։)
ԶԼԱԼ ԱՌՆՈՒԼ. Ողբս առնուլ.
Զլալ առնոյր, կական բառնայր. (Ճ. ՟Ա.։)
ԶԼԱԼ ՀԱՐԿԱՆԻԼ. Ի լաց եւ յողբհարկանիլ. յարտասուս ցնդիլ.
Զլալ հարան։ Զլալ հարկանէր. (Ճ. ՟Ա.։)
ԼԱԼ, ոյ. cf. ԼԱՄ, լացի։