s.

justice;
right judgment.

s.

արդարադատութիւն. իրաւացի դատաստան.

Զարաչական զօրութիւնն աստուծոյ. (Արշ. ՟Ժ՟Թ. յորմէ եւ Լծ. կոչ.։)

համարիմք զորկրամոլութեան ախտն բնական պէտս, զբարկութեանն՝ իրաւադատութիւն. (Լմբ. առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif իրաւադատութիւն իրաւադատութիւնք
accusatif իրաւադատութիւն իրաւադատութիւնս
génitif իրաւադատութեան իրաւադատութեանց
locatif իրաւադատութեան իրաւադատութիւնս
datif իրաւադատութեան իրաւադատութեանց
ablatif իրաւադատութենէ իրաւադատութեանց
instrumental իրաւադատութեամբ իրաւադատութեամբք