adj.

that runs together, that accompanies, concomitant;
— զօրութիւն, concurrent.

adj.

ἱσόδρομος cursu aequans συντρέχων concurrens գրի եւ զոյգընթաց. Զո՛յգ եւ հաւասար ընթացօղ ընդ այլում. ընթացակից. միաբան. անմեկնելի.

Արեգակն ի տարին (շրջաբերի. եւ սորա զուգընթացք՝ լուսաբերն եւ հերմէս (փայլածու) ասացեալն. (Արիստ. աշխ.։)

Զուգընթաց են միշտ ընդ արեգական (արուսեակ եւ փայլածու). (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Զուգընթաց միմեանց լինել (բանիւ)։ Նորա կամացն զսոսա զուգընթաց լինել յորդորեաց. (Լմբ. պտրգ.։)

նխ.

Եւ իբր՝ Զոյգ ընդ նխ.

Զուգընթաց ձայնին՝ եկն մեռեալն արտաքս». այսինքն ընդ բարբառելն. (Շար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Զուգընթացական

Զուգընթացութիւն, ութեան

Voir tout