Երեքանկիւն

adj. s.

ԵՐԵՔԱՆԿԻՒՆ ԵՐԵՔԱՆԿԻՒՆԻ. τριγώνος, -ον triangulum, triangularis cf. Եռանկիւն, cf. Եռանկիւնի.

Ձեւք՝ որ երիս ունի կողս, կայ ի նոցանէ երեքանկիւն. (Եւկղիդ.։)

Ունի յինքեան տասնեակն զերեկանկիւնիցն յատուկ առանձնաւորութիւնն։ Երկերիւրդ բաղկացաւ ի չորից երեքանկիւնեաց։ Երեքանկիւնք են չորք այսոքիկ. (՟Ա. ՟Գ. ՟Զ. ՟Ժ. որ լինին ՟Ի. Փիլ.։)

Գտանել զհասարակ երեքանկեան իմն երեքբոլորաձեւ դրոշմիւքն՝ զոր նկարեն. (Վեցօր. ՟Թ։)

Երեքանկիւնի իմն կարգեաց ձեւով. (Խոր. ՟Ա. 10։)