hy    |   fr

Եղանութիւն, ութեան

s.

creation;
being, creature.

s.

(ի վերացեալն). Եղանիլն. լինելութիւն. ստեղծումն. ծնունդ.

Մտաց եւ զգայութեանց զեղանութիւն ասելով յառաջ. (Փիլ. այլաբ.։)

Ամենահնար արուեստաւորիդ իմս եղանութեան. (Նար. ՟Կ՟Թ։)

Կամ (ի թանձրացեալն), Եղական. արարած. գոյք.

Արարիչ ամենայն եղանութեանց. (Շար.։)

Պատճառ եղանութեանց, կազմիչ հանդերձելոց. (Նար. ՟Ձ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif եղանութիւն եղանութիւնք
accusatif եղանութիւն եղանութիւնս
génitif եղանութեան եղանութեանց
locatif եղանութեան եղանութիւնս
datif եղանութեան եղանութեանց
ablatif եղանութենէ եղանութեանց
instrumental եղանութեամբ եղանութեամբք