Դանդաղկոտ, աց

adj.

ὁκνηρός, ὁκνώδης, νωθής, νωθέστερος, νωθρότερος tardus, tardior. segnis, segnior, socors Դանդաղ. դանդաղագին. յոյլ. վատ. պղերգ. ծանտր շարժօղ, ծոյլ.

Մինչեւ յե՞րբ ո՛վ դանդաղկոտդ ի վայր անկեալ կաս. (Ածաբ. մկրտ.։)

Դանդաղկոտ է յաղօթս. (կամ ի պատուիրանս տեառն. Նեղոս.։ եւ Բրս. հց.։)

Ո՛չ բարի, յորժամ իցէ դանդաղկոտ առ տուրս ընչից. (Պղատ. օրին. ՟Ե։)

Դանդաղկոտ առ նոսա են, որք ոչն գոհանան. (Խոսր.։)

Աստուած ո՛չ է դանդաղկոտ. (Լմբ. սղ.։)

Խօթամիտ եւ դանդաղկոտ։ Հեղգ եւ դանդաղկոտ. (Ոսկ. յհ.։ Սարկ. քհ.։)