adj.

burdened.

adj.

πεφορτισμένος, ἑπισεσαγμένος oneratus. Ունօղ զբեռն. բեռնաւորեալ, ծանրաբեռնեալ.

Եկա՛յք առ իս ամենայն աշխատեալք եւ բեռնաւորք. (Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 28։)

Զոյգք իշոց բեռնաւորաց, եւ ի նոսա երկերիւր նկանակ. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Զ. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բեռնաւոր բեռնաւորք
accusatif բեռնաւոր բեռնաւորս
génitif բեռնաւորի բեռնաւորաց
locatif բեռնաւորի բեռնաւորս
datif բեռնաւորի բեռնաւորաց
ablatif բեռնաւորէ բեռնաւորաց
instrumental բեռնաւորաւ բեռնաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Բեռնաւորեմ, եցի

Բեռնաւորիմ, եցայ

Voir tout