haughtiness, pride, arrogance.
Ամբարհաւաճութիւն, բարձրամտութիւն, փքացումն. հպարտութիւն.
Բնութիւն ունելով զբարձրայօնութիւն. (Խոր. ՟Բ. 89։)
Բարձրայօնութեամբ խօսիմք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։)
Հի՞մ առնես յամօթ զեղբայրն բարձրայօնութեամբ. (Շ. յկ. ՟Ի՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարձրայօնութիւն | բարձրայօնութիւնք |
| accusatif | բարձրայօնութիւն | բարձրայօնութիւնս |
| génitif | բարձրայօնութեան | բարձրայօնութեանց |
| locatif | բարձրայօնութեան | բարձրայօնութիւնս |
| datif | բարձրայօնութեան | բարձրայօնութեանց |
| ablatif | բարձրայօնութենէ | բարձրայօնութեանց |
| instrumental | բարձրայօնութեամբ | բարձրայօնութեամբք |