s.

haughtiness, pride, arrogance.

s.

Ամբարհաւաճութիւն, բարձրամտութիւն, փքացումն. հպարտութիւն.

Բնութիւն ունելով զբարձրայօնութիւն. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Բարձրայօնութեամբ խօսիմք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։)

Հի՞մ առնես յամօթ զեղբայրն բարձրայօնութեամբ. (Շ. յկ. ՟Ի՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարձրայօնութիւն բարձրայօնութիւնք
accusatif բարձրայօնութիւն բարձրայօնութիւնս
génitif բարձրայօնութեան բարձրայօնութեանց
locatif բարձրայօնութեան բարձրայօնութիւնս
datif բարձրայօնութեան բարձրայօնութեանց
ablatif բարձրայօնութենէ բարձրայօնութեանց
instrumental բարձրայօնութեամբ բարձրայօնութեամբք