word, term, speech, expression;
air, song;
— առ —, word for word;
ըստ բառին, literally.
λέξις vocabulum, dictio Ձայն մարդկեղէն՝ յօդաւոր եւ նշանական, յորմէ կազմի բան եւ խօսք եւ բարբառ եւ ճառ.
Բառ է մասն դուզնաքեայ՝ ըստ (կամ ի) բաղդասութեան բանի. (Թր. քեր.։)
Յարմարումն եւ բառք որպէս նիւթ են շարագրութեան. (Անյաղթ պորփ.։)
Անբանութեան է՝ ոչ ի զօրութիւն դիտմանն հայել, այլ ի բառսն։ Որպիսի ինչ նշանակէ բառն ... այլովք յայտնաբանագունիք բառիւք հաւաստել. (Դիոն. ածայ.։)
Մարմինն ունի (սուրբ գիրն) զճառական հրամանսն, եւ հոգի՝ որ կայ ի բառսն անտեսանելի միտքն. (Փիլ. տեսական.։)
Բառս իմն եւ քննութիւնս ընդդէմ միմեանց ուսոյց բաղբաղել. (Լմբ. ատ.։)
աշխարհական բառն է, յորժամ զոք հարկանեն կամ կողոպտեն, պարծին առ այլս՝ եթէ զնա լուացաք. (Կլիմաք.։)
Աղաչեմ զձեզ, իրաւապէս՝ իբրու ինձ իսկ թուի, բառիցս եղանակիս թոյլ տալ. (Պղատ. սոկր.։)
ԲԱՌ. որպէս Բարբառ. լեզու.
Ցարդ եւս բան ըստ իւրեանց աղխատրոյզ բառին պատմի. (Յհ. կթ.։)
Որպէս տղայքն, որ ոչ գիտեն բառիւք զպէտս ի մարցն խնամոցն առնուլ. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
ԲԱՌ. որպէս Ձայն երաժշտական. եղանակ
Ես երգեմ, եւ նա ոչ երգէ. իմ բառս քաղցր է, եւ նորայն ոչ. (Վրք. հց. ՟Դ։)