ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.

Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)

Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արդարադատողութիւն արդարադատողութիւնք
accusatif արդարադատողութիւն արդարադատողութիւնս
génitif արդարադատողութեան արդարադատողութեանց
locatif արդարադատողութեան արդարադատողութիւնս
datif արդարադատողութեան արդարադատողութեանց
ablatif արդարադատողութենէ արդարադատողութեանց
instrumental արդարադատողութեամբ արդարադատողութեամբք