adj.

not fallen;
that cannot fall or be thrown down.

adj.

ԱՆԿՈՐԾԱՆ ԱՆԿՈՐԾԱՆԵԼԻ Որ ոչ կործանի, կամ չանկանի. անսասան. հաստատուն. վար չինկնօղ, ամուր կեցած. եըգըլմազ. տիւշմէզ. մամուր.

Քաղաք անկործան։ Արձան հաստատեա՛ միշտ անկործան։ Կայ կանգուն՝ անկործան։ Սիւն անկործանելի. (Նար.։)

Անկործանելի մնալ ի դրդուողացն. (Լմբ. սղ.։)

Հաւատ անկործանելի զարգանայ խորհրդով ընդ խոկումն մահու. (Կլիմաք.։)