adj.

without contention;
without resistance;
without quarrel.

adj.

Ոչ կռուօղ. եւ չունօղ զկռիւ. հեռի, կամ ազատ ի կռուոյ. ἅμαχος. qui non pugnat, pugna carens.

Անկռիւս լինել. (Տիտ. ՟Գ. 2։ (այլուր, մի՛ կռուօղ)։)

Որոց (հրեշտակաց) ոչինչ այնպէս առանձինն՝ իբրեւ զանկռիւն եւ զանամբոխն (գոլ). (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Ի նոցա (դիւաց) բառնալն, եւ զմեզ մոռանալն՝ մեք անկռիւք լինէաք. (Լմբ. սղ.։)

Եւս եւ ըստ յն. ոճոյ իբր անկռուելի. անառիկ.

Ետես նա զերկիրն յուսացեալ բերդիւք եւ անկռիւ ամրոցօք. (Եփր. ծն.։)