that cannot be humbled, stern, undaunted;
firm.
Որ ոչ խոնարհի ի բարձրութենէ. վերացեալ.
Ամբարձ զձեռս յերկինս՝ անխոնարհելի պահելով ի խնդրուածս. (Խոր. ՟Գ. 37։)
Ունիմ տակաւին զսուր բարկութեանս անխոնարհելի։ Առ անխոնարհելի բարձրութիւնն։ Կրօնք բարձունք եւ անխոնարհելիք. (Նար. ՟Ի՟Բ. ՟Ծ. ՟Հ՟Ա։)
Զհաւատոցն առագաստն պարզ եւ անխոնարհելի ունել. (Լծ. կոչ.։)
Անխոնարհելիք խորհրդոցն սիւնք. (Նիւս. երգ.։)
Եւ անընկճելի. անմեղկելի. անխոնարհելի. որ չիճըկիր. ἅκαμπτος. inflexibilis.
Իսկ վկայն անխոնարհելի եւ անհնազանդելի. (Բրս. գորդ.։)
Զկամս անխոնարհելի պահեալ. (Լմբ. սղ.։)
Յաղագս ցոփութեան եւ անխոնարհելի մտաց. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)