Ակառն

s.

Բառ յն. ἅκρα arx, summitas Բերդ. ամրոց. վերնակողմն քաղաքի ի բարձու. գալէ, հիսար.

Ամրացուցին զքաղաքն Բեթսորայ, եւ զակառն։ Եդ զնոսա յակառն Երուսաղէմի ի պահեստ։ Զպատանդսն՝ որ էին յակառն. (Ա. Մակ. ՟Թ. 52. 53։ ՟Ժ. 6։)