torment, torture, punishment, suffering, pain, plague, grief;
—նս ածել ի վերայ or արկանել զգլխով ուրուք, cf. Տանջեմ.
βάσανος cruciatus, tormentum κόλασις punitio, castigastio μάστιξ flagellum πληγή plaga ἑμπαγμός, αἱτία caesio, verberatio στρέβλη, ἀφή ictus, percussio. (վր. տանջվա է գան) Խոշտանգանք. չարչարանք. լլկանք. կոշկոճանք. պատիժք. հարուածք.
Յորժամ արասցէ յանցանս, արկից տանջանս զգլխով նորա։ Ընկալան զտանջանս իւրեանց ընդ իջեալսն ի խորխորատ։ Զմնացելոց տանջանաց լուծցեն զպատիժս։ Մեռաւ մեծաւ տանջանօք։ Մեծամեծ տանջանօք խոստովանել։ Բազում տանջանք են մեղաւորաց։ Ցաւովք եւ տանջանօք խրատեսցիս երուսաղէմ։ Ի տանջանաց լեզուի ծածկեսցէ զքեզ։ Ի միտս իւր իջանէր առ տանջանացն աստուծոյ։ Երթիցեն ի տանջանս յաւիտենականս.եւ այլն։
Զանանցական վրէժս տանջանաց յանշէջ հուր գեհենին։ Մեքենայք հարուածոց տանջանաց։ Վերինք եւ ներքինք եղեն մեզ գործիք տանջանաց. (Եղիշ.։)
Միջոց է ընդ տանջանս եւ ընդ տանջանս, ընդ զրկանս եւ ընդ զրկանս. (Մխ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տանջանք | |
| accusatif | տանջանս | |
| génitif | տանջանաց | |
| locatif | տանջանս | |
| datif | տանջանաց | |
| ablatif | տանջանաց | |
| instrumental | տանջանաւք |