s.

rudeness, ferocity, wildness.

s.

ՎԱՅՐԱԳՈՒԹԻՒՆ ἁγροικία, ἁγριοσύνη , ἁγριότης rusticitas, inurbanitas, feritas, immanitas, saevitia. (գրի եւ ՎԱՐԱԳՈՒԹԻՒՆ. լծ. եւ վիրագրութիւն). Վայրագն գոլ. կեանք եւ բարք վայրագաց. վայրենաբարոյութիւն. գազանութիւն. գեղջկութիւն. տմարդութիւն.

Տնապանութիւնն ընդ ընտանութեան՝ դիմադրութիւն վայրագութեան է։ Յընտանութենէ ի վայրագութիւն մոլորեցուցանէ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 165։ Յճխ. ՟Դ։)

Յայս ձգեցաւ վայրագութիւնս։ Յիւրն անդրէն փութասցի ճեպել վրիժագործակ վարագութիւն։ Զաբեսողոմայս վայրագութիւն անձին։ Զանապակն ուսաւ վայրագութիւն չարութեան. (Պիտ.։)

Ստամբակեալս վայրագութեամբ։ Վայրագութիւն օտարացելոյս, կամ թշուառացելոյս։ Ցնդեալ մտացս վայրագութիւն, եւ այլն. (Նար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վայրագութիւն վայրագութիւնք
accusatif վայրագութիւն վայրագութիւնս
génitif վայրագութեան վայրագութեանց
locatif վայրագութեան վայրագութիւնս
datif վայրագութեան վայրագութեանց
ablatif վայրագութենէ վայրագութեանց
instrumental վայրագութեամբ վայրագութեամբք