rudeness, ferocity, wildness.
ՎԱՅՐԱԳՈՒԹԻՒՆ ἁγροικία, ἁγριοσύνη , ἁγριότης rusticitas, inurbanitas, feritas, immanitas, saevitia. (գրի եւ ՎԱՐԱԳՈՒԹԻՒՆ. լծ. եւ վիրագրութիւն). Վայրագն գոլ. կեանք եւ բարք վայրագաց. վայրենաբարոյութիւն. գազանութիւն. գեղջկութիւն. տմարդութիւն.
Տնապանութիւնն ընդ ընտանութեան՝ դիմադրութիւն վայրագութեան է։ Յընտանութենէ ի վայրագութիւն մոլորեցուցանէ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 165։ Յճխ. ՟Դ։)
Յայս ձգեցաւ վայրագութիւնս։ Յիւրն անդրէն փութասցի ճեպել վրիժագործակ վարագութիւն։ Զաբեսողոմայս վայրագութիւն անձին։ Զանապակն ուսաւ վայրագութիւն չարութեան. (Պիտ.։)
Ստամբակեալս վայրագութեամբ։ Վայրագութիւն օտարացելոյս, կամ թշուառացելոյս։ Ցնդեալ մտացս վայրագութիւն, եւ այլն. (Նար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վայրագութիւն | վայրագութիւնք |
| accusatif | վայրագութիւն | վայրագութիւնս |
| génitif | վայրագութեան | վայրագութեանց |
| locatif | վայրագութեան | վայրագութիւնս |
| datif | վայրագութեան | վայրագութեանց |
| ablatif | վայրագութենէ | վայրագութեանց |
| instrumental | վայրագութեամբ | վայրագութեամբք |