s.

creditor.

s.

Տէրն փոխոյն, ընչից, որ եւ լինի իշխան առնլոյ պարտս ի պարտապանէ. ըստ յն. ասի, ὁφείλει , cui debet, որում պարտի (ոք). առնելիքի տէր.

Եղիցի պարտապանն իբրեւ զպարտատերն. (Ես. ՟Ի՟Դ. 2։)

Աներկիւղ ի դատաւորէ եւ ի պարտատիրէ։ Ի վերայ ամենայն պարտատիրաց. (Մխ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պարտատէր պարտատեարք
accusatif պարտատէր պարտատեարս
génitif պարտատեառն պարտատերանց
locatif պարտատեառն պարտատեարս
datif պարտատեառն պարտատերանց
ablatif պարտատեառնէ պարտատերանց
instrumental պարտատերամբ պարտատերամբք