transgression, infraction, prevarication;
disobedience, sinning.
παράβασις praevaricatio, transgressio. որ եւ ՊԱՏՈՒԻՐԱՀԱՏՈՒԹԻՒՆ. Զանցումն զպատուիրանաւ. յանցաւորութիւն ընդդէմ պատուիրանի. հրամանը անցնիլը՝ կոտրելը.
Ի պատուիրանազանցութեան գտեալ առաջինն ի մարդկանէ։ Զնախաստեղծին պատուիրանազանցութիւն՝ պտղոյն ճաշակման։ Յորմէ վրիպեցաւ բնութիւնս պատուիրանազանցութեամբն։ Կթեաց զփայտն մահու, եւ զպտուղ պատուիրանազանցութեանն. (Խոր. ՟Ա. 3։ Ժմ.։ Խոսր.։ Իսիւք.։)
Ոչ եւս վասն շաբաթուն պատուիրանազանցութեան հոգ տանէին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատուիրանազանցութիւն | պատուիրանազանցութիւնք |
| accusatif | պատուիրանազանցութիւն | պատուիրանազանցութիւնս |
| génitif | պատուիրանազանցութեան | պատուիրանազանցութեանց |
| locatif | պատուիրանազանցութեան | պատուիրանազանցութիւնս |
| datif | պատուիրանազանցութեան | պատուիրանազանցութեանց |
| ablatif | պատուիրանազանցութենէ | պատուիրանազանցութեանց |
| instrumental | պատուիրանազանցութեամբ | պատուիրանազանցութեամբք |